Ah benim güzel memleketim..
Ülkemin diğer illerinden ne kadar farklısın, ne kadar özelsin.
Sevdanında, bağlılığında, sadakatinde temsili güzel memleket..
Mem ile Zin ve Kerem ile Aslı
Aşkı, sadakati ve bağlılığı ile memleketimin tarihinde önemli yer eden hikayelerdir. Çocukluğumuzda aşkı ilk onlardan öğrendik, inandık, bildik.
Ahmed-i Xani'den ilimi, irfanı, ahlakı öğrendik.
Tarihi köklü ve özel olan güzel memleketimde bu zamanda bunları yaşamak şanssızlık olsa gerek.
Neden mi?
Sadakatsizlik, sevgisizlik, saygısızlık, karalama, küstürme…
Ah güzel memleketim..
Başka Ağrımız olmadığının bilincini kaybetmiş gibi hareket ediyoruz.
‘Hep ben' algısı ile hareket eder olmuşuz.
En büyük eksikliğimizin, ‘Memleket Milliyetçiliği' olduğunu her fırsata hissettirir olmuşuz.
İyisi de bizim, kötüsü de bizim diyip değer vermedik, destek vermedik.
Ağrı nüfusuna kayıtlı binlerce iş insanı, bilim adamı, sanatkar, sporcu, gazeteci, hukukçularımızı küstürerek doğdukları topraklardan uzaklaştırdık.
Peki bundan ders çıkardık mı?
-Hayır
Kenetlenme deyince kavgalarda, taziyelerde ve zor durumlarda aile kadar yakın olduğumuz gerçeği başka tabi. Bu durum sürekli olsaydı ne bürokratlar, ne siyasetçiler, ne iş insanları, bilim adamlarına öncülük etmiş olurduk belki de..
Potansiyeli olan insanları neden ‘O' diye eleştirir olduk, o bilmiyor dedik!
Oysa memleketin; refahını, huzurunu, ayrımcılığını yapan kişilerin sosyal medya hesapları bol bol özlü sözlerle dolu..
‘Tek gayesi, memleket sevdası olanlara selam olsun..'
