Yasin Çınar Yazdı. Matematiğin Aşkı

Aşk birçok kişi tarafından yaşanan ama çok az bir kişi tarafından keyifle sürdürülebilen bir duygudur .

Aşkı anlatabilmek için yeryüzünde var olan dillerden çok farklı bir dil gerekir.

Bunun en iyi örneği Mevlana Celaleddin'i Rumi yapıyor ; Aşkı şerh etmek için ne söylersem söyleyeyim; Asıl aşka gelince o sözlerden mahcup olurum: Aşık der ki; Aşk Ehil olanların sustuğu, kendini âşık sananların konuştuğu bir hadisedir.

Aşk hakkında yapılan bu ve bunlar gibi bir takım tanımlara bakılınca herkes yaşadıklarından yola çıkarak Aşk hakkında az çok bir fikre sahip ve yüreğinden geçenleri en güzel cümlelerle ifade etmeye çalışıyorlar. Kimine göre aşk çok Özeldir , kimine göre çok güzel. Kimisi Platonik yaşamayı sever . Kimisi doludizgin . Kimisi sessiz sakin sever. Kimisi tüm dünya duysun ister. Öğretmen sınıfta bir soru soruyor ve herkesten O sorunun çözülmesini istiyor ve onlara belli bir süre tanıyor . Süre sonunda Sınıfta herkes problemi çözmüş oluyor ama öğretmen çözümleri Kontrol ettiğinde farklı çözüm yolları ile cevaplandırıldığını görüyor. Aynı bu şekilde nasıl ki matematikte bir sorunun birden çok çözümü varsa aşkın da birden çok hatta sonsuz sayıda tanımı vardır. Bazen düzinelerce kelime ile bazen tek bir kelime ile "aşk vazgeçmektir", " Aşk özgürlüktür", " Aşk güvendir" diyerek anlatılabilir .

Ama bana göre ise aşk başlı başına karmaşık bir problemdir hatta insanın karşılaşabileceği anlamakta zorluk çektiği en büyük problemdir . Bir matematik problemi değildir belki, ama bazen matematik problemi çözmekten daha zordur. Çünkü Matematikte problem somuttur gittiğin çözüm yoluna bakarak yanlışını tespit edip düzeltebilirsin ama aşkta bazen insan nerede yanlış yaptığını bilemez. Yine de işlem basamakları İkisinde de hemen hemen aynıdır. Gör, anlamaya çalış, çözüm yolu bul, Problem karşısında önce bir korkarsın, Tedirgin olursun ama yaklaştıkça olumlu tepki aldıkça korkuların geçer ve rahatlarsın.

Bazen Sonuca gittiğin yolun yanlış olduğunu anlar yeni yollar denersin, bazen de yeni yollara gerek kalmadan Mutlu sona ulaşırsın . Ama insanoğlu Ne aşktan ne aşık olmaktan vazgeçebiliriz.
Dene, Yenil, dene, yenil, değer ver karşılık bulma ... Sonsuz bir döngü ta ki gerçek aşkı bulana kadar . Aşk birine karşılık beklemeden değer vermektir . Ama aşk her zaman iki kişiyle yaşanmaz mutlaka bir eşitsizlik vardır ve bir taraf hep daha fazla sever. Sevdiği kişiyi anlamaya çalışır hareketlerini analiz eder, yorumlar . Aşk hesap kitap işi değildir denilse de kişi iç dünyasında hep bir hesap halindedir. Sonuçta hesap yapmak çok işe yaramasa da süreç hep bu şekilde devam eder. Mutlu son olma ihtimali insanı hep aşkın içine çekse de MATEMATİK için aynı şeyi çoğu zaman geçerli olmuyor. Bir kere başarısız olan ikincisini denemek istemiyor ama bilmiyor ki Aşk bencildir MATEMATİK ise Emeğin karşılığını mutlaka verir. Yeter ki sabırlı ve azimli olsun.

Bana göre matematikçinin aşkı
şöyledir:

Türev tanem bir tanem...
Bir Sigma işareti kadar Kıvrak,
Bir Pi sayısı kadar sonsuzsun sevgilim.
Sana olan sevgim limitlerin sonsuzluğuna ulaşıyor.
Bir bakışın kalbimde matris kadar derin etkiler yapıyor.
Kalem gibi kaşların, trigonometri gibi karışık saçların, tebeşir kokusu gibi burnumda tütüyor.

Çarpanlara ayrılmayan denklemler gibi nazlanma...
Senden mektup almak İnan integral almaktan daha zor.
Bilinmeyenlerimiz farklı olsa bile polinomlar gibiyiz...
Eğer böyle devam ederse seni Keşfedilmemiş dizi kuralları ile izleyeceğiz.
Biz seninle bir daire olalım .
Merkez'de ben, etrafımda eşit uzaklıklarda sen.
Nereye bakarsam seni göreyim.
Üzüntülerimiz teğet, sevinçlerimiz kiriş olsun .
Birbirimize o kadar yakın olalım ki Yarıçap larımızın limiti sıfıra yakın olsun.
Şu anda; parabolün iki ayrı kolu istek de bir gün tepe noktasında buluşacağız .
Sana bir sin× eğrisi gibi sürekli "k" sabiti kadar bağlıyım.
Hiçbir parantez bizi ayıramaz .

Her ne kadar aşkı en iyi Edebiyatçılar yazsa da, en güzel MATEMATİKÇİLER Yaşar. Çünkü değer vermeyi , verdiğimiz değerin karşılığını almasak da vazgeçmemeyi en iyi biz biliriz.